Cubaans dichter (Santiago de Cuba 1848 - 1903), één van hen, die de bevrijding van hun land met woord en daad hebben nagestreefd. In 1895 heeft hij uit de V.S. zijn actie gevoerd, maar toen de Cubaanse republiek gevestigd werd sloeg hij een té radicale koers in dan dat de toenmalige voormannen hem naast zich konden dulden.
Als dichter is hij een postromanticus, een volgeling van Gustavo Adolfo Bécquer en van Heine. Zijn twee meestgeroemde beschrijvende gedichten zijn En la hamaca (In de hangmat) en El despertar de Cuba (Het ontwaken van Cuba). Zijn liefdesgedichten verschenen als Un ramo de violetas (Een bosje viooltjes, 1878). Veel van zijn werk is in het Engels, Frans en Italiaans vertaald. Als banneling woonde hij lang in de V.S.Bibl.: Consonancia (gedichten 1874); La muerte de Placido (drama, 1875); Poesias (1893); Un poco de prosa (1895).
