Prot, theoloog en wijsgeer (Ludwigsburg 27 Jan. 1808 - 8 Febr. 1874), schreef als repetitor te Tübingen zijn Leben Jesu (1835, opnieuw bew. 1864). Strausz ontkende de historiciteit van Jezus niet, maar beschouwde de figuur van Jezus in het N.T. als een mythische verdichting, product van Joodse en Oudchristelijke messiaanse voorstellingen.
Het boek verwekte een groot tumult, waardoor een hoogleraarsbenoeming van Strausz te Zürich ongedaan werd gemaakt. In zijn Christliche Glaubenslehre (1840) betoogde hij, dat het Christelijk dogma voor de moderne wetenschap moet plaats maken. Tegen het einde van zijn leven schreef hij Der alte und der neue Glaube (1872), waarin hij van het Christelijk geloof overging naar de Darwinistische evolutieleer, terwijl hij materialist en idealist tegelijk wilde zijn.PROF. DR W. F. DANKBAAR
Bibl.: Ges. Schriften, ed. E. Zeiler, 12 Bde (1876-’78).
Lit.: Th. Ziegler, D. F. S., 2 dln (1908); A. Schweitzer, Gesch. der Leben-Jesu-Forschung (19516); K. Barth, D. F. S. als Theologe (Zollikon 1939).
