Hebreeuws dichter (Amsterdam 17 Aug. 1713 - 10 Oct. 1792), kwam door de werken van Luzzato er toe, zich ook aan de Neohebreeuwse dichtkunst te wijden. Hij schreef in 1770 onder invloed van Racine’s Athalie een Hebreeuws drama Gemoel Atalia en schiep later nog het dramatische gedicht, dat Judith verheerlijkte: Teschoeath Jisraeel bidé Jehoedieth (1791, gedr. 1807, naar Metastasio’s Betulia libéra ta).
Ook bestaat er van zijn hand een niet gedrukte dichtbundel Kinoor David. In zijn gedichten bepaalde hij zich niet tot het klassiek-Hebreeuws, maar bediende zich ook van Hebreeuwse neologismen en Aramese woorden.
