Gereformeerd theoloog (Châlons-surMarne 1590 - Amsterdam 6 of 9 Apr. 1655), werd in 1614 Gereformeerd predikant te Houdon (bij Parijs), vervolgens te Roussy (Ile de France). Een professoraat te Saumur wees hij af, maar hij aanvaardde in 1650 een hoogleraarschap in de geschiedenis aan de Illustre School te Amsterdam.
Nadat hij hier nog twee werken had geschreven, werd hij geheel blind. Hij is vooral bekend als kerk- en dogmenhistoricus en apologeet van het Protestantisme tegen het Rooms-Katholicisme (speciaal het primaat van de pauselijke stoel: Traité historique de la Primauté en l'Eglise, 1641). Alle pogingen om deze felle criticus voor het Rooms-Katholicisme te winnen, faalden. Hij gaf echter de toenmalige Protestanten veel aanstoot door zijn boek\Johanna Papissa (Lat. uitgave 1657), waarin hij betoogde, dat de historie van pausin Johanna louter verzinsel is.Bibl.: Modeste déclaration de la sincérité et vérité des églises réformées de France, contre les invectives de l’évêque de Luçon et autres (Sedan 1619); Pseudo-Isidorus et Turrianus vapulantes (Genève 1628) ; Traité historique de la primauté en l’Eglise (Genève 1641); Actes authentiques des Eglises réformées de France, Germanie, Grande-Bretagne, touchant la paix et la charité fraternelle que tous les serviteurs de Dieu doivent entretenir avec les Protestants (Amsterdam 1655).
Lit.: Bayle, Dict. hist. et crit.; Niceron, Mémoire des hommes illustres, France protestante, p. 306 sqq.
