(afkorting cs), wolkengeslacht behorend tot de familie der hoge wolken. In polaire streken kan cs aan het aardoppervlak worden aangetroffen.
Men spreekt dan wel van ijsnevel. Beschrijving: Een fijne witachtige sluier, die de zons- of maansrand niet vervaagt en die veelal aanleiding geeft tot de vorming van halo’s. De cs is soms geheel doorzichtig en geeft de hemel dan slechts een melkachtig aanzien, of wel de haloverschijnselen vormen de enige duidelijke aanwijzing voor de aanwezigheid van cs (cs nebulosus); soms vertoont de cs een vezelachtige structuur als van een verward dradennet (cs filosus).Cs en de daardoor veroorzaakte haloverschijnselen hebben een belangrijke prognostische waarde. Een groot gedeelte van de neerslag, welke in gematigde streken valt, hangt samen met het verdringen van koude lucht door warmere lucht. Dit verdringen gaat gepaard met het overtrekken van cs gevolgd door altostratus, en nimbostratus, waarbij de overgang van cs in altostratus zeer geleidelijk plaats vindt (z depressie en front). Aangezien uit de laatste twee wolkensoorten meestal neerslag valt, zijn dus de haloverschijnselen, die de cs kenmerken, aankondigers van die neerslag.
In een vrij groot percentage der gevallen gaat dan ook de regel op, dat op een haloverschijnsel binnen 24 uur neerslag volgt. Het minst betrouwbaar is deze regel in het voorjaar.
Cs kan onder bepaalde omstandigheden overgaan in cirrocumulus. z verder wolken.
DR F. H. SCHMIDT.
