noemt men die clausules in vervoerovereenkomsten, doch vooral in bevrachtingsovereenkomsten (z bevrachting), waarbij wordt bedongen, dat niet op de afzender verhaal kan worden gezocht voor hetgeen de ontvanger moet voldoen, indien deze zulks nalaat, dan wel dat dit niet kan geschieden voor bepaalde vorderingen, bijv. die, welke voor het einde der belading zijn ontstaan of voorzien, of niet onder bepaalde omstandigheden. Met zulk een „cesser-clause” wordt rekening gehouden aan het einde van de eerste zin uit art. 511 lid 2 W.v.K.
Lit.: R. P. Cleveringa, Het nieuwe zeerecht, 3de dr., blz. 432; J. A.
L. M. Loeff, Zeerecht, §§ 500-502.
