is een handvuurwapen dat thans nog slechts voor sport- en jachtdoeleinden in gebruik is. De eerste buksen waren van trekken voorzien en reeds in het begin der 16de eeuw in zwang.
De trekken waren aanvankelijk recht en hadden slechts ten doel, de speling van de kogel in de loop te verminderen. Ter opvulling van de ruimte in de trekken werd de kogel met een lap met talk omgeven. De doorsnede der trekken was zeer verschillend. Al spoedig werden gekromde trekken ingevoerd, waardoor de trefkans en dracht die der gladde wapenen belangrijk overtroffen.
Het moeilijke laden en de kostbaarheid verhinderden echter lange tijd de toepassing voor militair gebruik. Onder Frederik de Grote waren echter enkele speciale korpsen met buksen gewapend en ook later komen zij hier en daar voor. Door middel van samengeperste lucht werkt de windbuks.
