(van Gr. βίος, bios, leven, ὂψις, opsis, het zien) is de verwijdering uit het levende lichaam van een stukje weefsel voor microscopisch onderzoek. De biopsie wordt vooral toegepast voor de diagnostiek van moeilijk herkenbare ziektetoestanden, indien er afwijkingen bestaan op gemakkelijk bereikbare plaatsen bijv. in de huid, in oppervlakkige lymphklieren, bloedvaten enz.
In bepaalde gevallen vervangt men de kleine operatie, die voor de biopsie nodig is, door de punctie met een naald. Zo kan men zich door punctie een stukje weefsel verschaffen uit de lever (lever punctie-biopsie), uit het beenmerg of uit de lymphklieren. In beide laatste gevallen bestudeert men echter niet de weefselsamenhang, doch slechts de aard der uit haar verband gerukte cellen.In tegenstelling tot biopsie staat necropsie (necros = lijk) of autopsie (lett. het zien met eigen ogen) d.i. het anatomisch onderzoek na de dood (syn.: lijkschouwing, sectio cadaveris, obductie).
