(H) (Hebr. meervoud van behemah = vee, ook somtijds in verband gesteld met een Egyptisch woord), naam van het reuzendier, dichterlijk beschreven in Job 40 : 10-26 en door de meeste moderne exegeten met het nijlpaard (Hippopotamus) vereenzelvigd. In de latere Joodse tradities wordt Behemoth, samen met de Leviathan*, als een apocalyptisch monster voorgesteld.
Lit.: H. Gunkel, Schöpfung und Chaos (2de dr., blz. 61-69, Göttingen 1921); W. Bousset-G. Gressmann, Die Religion des Judentums im spathellenistischen Zeitalter (3de dr., blz. 285, 499, 513, Tübingen 1926); H. Strack-P. Billerbeck, Kommentar zum N. T. aus Talmud und Midrasch (4de dl, blz. 1156 vlgg., München 1928).
