Italiaans schrijver (Savona 14 Dec. 1836 - Garcare 15 Aug. 1908), nam deel aan de veldtocht van 1859, alsmede aan de krijgsbedrijven van Garibaldi in 1866 en 1867 en wijdde zich vervolgens aan de journalistiek. Op zijn 24ste jaar stond hij reeds aan het hoofd der redactie van de Movimento en bestuurde vervolgens, als eigenaar, te Genua het dagblad Cdffaro.
Hij toont zich hier een warm aanhanger van Garibaldi, wat hij zijn gehele latere leven bleef. Zijn Garibaldiaanse werken worden als zijn beste beschouwd. Van 1876-1879 was hij afgevaardigde. In 1889 werd hij professor in de Italiaanse letterkunde te Genua. Zijn talrijke romans en novellen zijn ontleend aan het moderne maatschappelijk leven of aan de geschiedenis, en kenmerken zich door frisheid en levendigheid.Bibl., Romans: Capitan Dodero (1865); Santa Cecilia (1866); Val d’Olivi (1873); Semiramide (1873); Come un Sogno (1875); L’Olmo e 1’Edera (1877); de cyclus: Le due Beatrici, I Figli del Cielo, Fior d’Oro, Raggio di Dio (1891-1894); II Ponte del Paradiso (1904); Discorso su Garibaldi (1902); Con Garibaldi alle Porte di Roma (1895). Voorts toneelstukken en gedichten. Verz. prozawerken (Milano 1947).
Lit.: B. Croce, in Letteratura della Nuova Italia, dl 1 (1914); F. E. Morandi, A. G. Barrilie i suoi tempi (Napoli 1926).
