Engels staatsman (Nieuw Brunswijk 16 Sept. 1858 - Londen 30 Oct. 1923). werd in 1900 lid van het Parlement als conservatief, niet-vrijhandelaar. In 1911 had hij het tot Leader of the House gebracht en hij onderscheidde zich door een hardnekkige tegenstand tegen alles wat naar Home Rule voor Ierland zweemde.
In 1916 werd tot Bonar Law het verzoek gericht een nationaal kabinet te vormen met hemzelf als premier, maar hij bedankte, omdat hij daartoe Lloyd George de geschiktste man achtte en aanvaardde in diens kabinet het ambt van Chancellor of the Exchequer. In 1922 vormde hij een kabinet tegen Lloyd George en bleef daarvan premier, maar bedankte in 1923 wegens zijn toenemend slechte gezondheidstoestand en overleed kort daarna. Door Winston Churchill en door Lord Rothermere wordt hij zeer geprezen om zijn volkomen loyaliteit in de moeilijkste politieke omstandigheden.Lit.: H. A. Taylor, The Strange Case of A. B. L. (1932).
