Duits politicus en schrijver (Wesselburen 15 Nov. 1862), was redacteur van verschillende tijdschriften en stichtte in 1907 de Deutsche Schillerbund. Uit zijn werken blijkt zijn conservatief-nationale gezindheid: voorstander van „Heimatkunst”, bestrijder van Jodendom en liberalisme.
Behalve vele polemische geschriften, monografieën en critieken, schreef hij enige studiën op cultuurhistorisch gebied, historische romans (Die Dithmarscher, 1898, Dietrich Seebrandt, 1899), drama’s (Martin Luther, trilogie 1903) en gedichtenbundels. Zeer bekend werden zijn Geschichte der deutschen Literatur (1 go 1/2) en het bibliografisch Handbuch daarbij (1906).Bibl.: Einführung in die Weltliteratur im Anschluss an das Leben und Schaffen Goethes (3 dln, 1912-1913); Die Jüngsten (1921); Ghronik des Weimarschen Hoftheaters 1817-1907 (1908); Der Bauer in der deutschen Vergangenheit (1900); Heinrich Heine (1906). Autobiographisdh zijn: Kinderland (1914) en Meine Lebensarbeit (1932).
Lit.: W. Loose, A. Bartels. Festgabe (1922).
