Venlo, weleer eene versterkte stad in de Nederlandsche provincie Limburg, aan de Maas, is het vereenigingspunt der spoorwegen van Crefeld, Maastricht en Breda, naauw en onregelmatig gebouwd, heeft eene groote R. Katholieke kerk, een fraai raadhuis, eene industrie- en teekenschool, naalden- en sigarenfabrieken, jeneverstokerijen, handel, scheepvaart en omstreeks 8000 inwoners. Op den regter oever van de Maas heeft men nog het fort Ginkel, doch de forten in de nabijheid der stad zijn gesloopt. — Venlo, aanvankelijk een vlek, werd in 1343 door Reinoud van Gelder vergroot en met stedelijke voorregten begiftigd. Toen de stad in 1543 door Karel V belegerd werd, bedong zij zeer gunstige voorwaarden.
In 1568 werd de stad door de Nederlanders veroverd, die haar echter eerlang aan den hertog van Parma verloren. Frederik Hendrik heroverde haar in 1632, maar moest haar weldra prijs geven aan den Cardinaal-Infant, waarna zij tot aan den Vrede van Münster in het bezit der Spanjaarden bleef.
In 1702 werd zij door de Geallieerden veroverd en bij den Vrede van Baden aan het Huis Oostenrijk toegekend, maar keerde in 1715 door het Barrièretractaat tot de Nederlanden terug. Nadat den 26sten October 1794 de Franschen Venio na eene hardnekkige verdediging bemagtigd hadden, verbleef deze vesting bij den Vrede van Parijs (1814) aan Nederland. In 1830 viel zij aan België ten deel, maar kwam bij den Vrede van 1839 weder in het bezit van Nederland.
