Winkler Prins

Anthony Winkler Prins (1870)

Gepubliceerd op 20-08-2018

U

betekenis & definitie

U is de twintigste letter van ons alphabet en de vijfde klinkletter. Bij het uitspreken daarvan maakt men de klankruimte in den mond zoo groot mogelijk, terwijl men met vooruitgestokene lippen eene kleine ronde opening vormt. Bij de Duitschers en Italianen heeft de onveranderde u den klank van oe, en deze bestond reeds voor dat letterteeken, toen de Romeinen het alphabet overnamen van de Grieken in Beneden-Italië; zij gaven daaraan tevens de beteekenis van w. De letterteekens u en v waren voorts alleen in het geschrift onderscheiden, maar niet in de uitspraak, welke u (oe) of w kan zijn.

Eerst in de middeneeuwen ontstond verschil van uitspraak tusschen u en v. Ook thans nog heeft u den klank van w, wanneer de q met de kracht van k er vóór staat. In ons Vaderland is de klank van u zeer verschillend naar mate zij lang is, eene lettergreep sluit of in eene lettergreep aan de w voorafgaat, zooals guur, sturen, duw, of kort zijnde door een medeklinker (behalve w) gevolgd wordt, zooals in nut. — Op Fransche munten beteekent u, dat zij te Pau geslagen zijn, en in de scheikunde is U het teeken van uranium. Ook komt zij in Latijnsche geschriften voor en beteekent dan urbs (de stad Rome), veelal met bijvoeging e (conditae), alzoo: na de stichting der stad Rome.