Toldy (Frans), een verdienstelijk Hongaarsch letterkundige, geboren den 10den Augustus 1805 te Ofen, studeerde te Czegled, Kaschau en Pesth in de geneeskunde, wijdde zich in laatstgenoemde stad aan de geneeskundige practijk, doch bepaalde zich weldra uitsluitend bij de beoefening der letteren. Nadat hij in 1830 van eene reis naar Berlijn, Londen en Parijs was teruggekeerd, werd hij lid der Hongaarsche Académie en in 1835 secretaris van deze, welk ambt hij tot 1861 bekleedde. Van 1833 tot 1844 was hij hoogleeraar in de diaetetiek aan de universiteit te Pesth, stichtte in 1836 het Kisfaloedy-genootschap, werd in 1861 hoogleeraar in de Hongaarsche letterkunde te Pesth en overleed aldaar den l0den December 1875.
Van zijne geschriften vermelden wij: „Handbuch der ungarischen Poesie (1827)”, — „Geschichte der ungarischen Nationalliteratur (1851; 3de druk, 1874)”, — en „Geschichte der ungarischen Poesie (1854; 3de druk, 1875)”. — Zijn zoon Stephanus, geboren te Pesth den 4den Junij 1844, studeerde in de regten, werd geplaatst aan het ministérie, schreef onderscheidene brochures, romans en blijspelen, en is sedert 1875 redacteur van het dagblad: „Nemzeti Hirlap”.
