Terugloop noemt men de achterwaartsche beweging van een stuk geschut bij het vuren. Deze geschiedt door de uitzetting van het buskruid bij het ontbranden, waardoor eene drukking ontstaat naar alle kanten, die evenwel geene zijwaartsche beweging veroorzaakt, omdat zij rondom gelijkelijk drukt op de zijwanden. Anders echter is het met de drukking in de rigting van de as. Die drukking stuwt het projectiel voorwaarts, maar openbaart zich evenzeer in tegenovergestelde rigting, alwaar echter de zwaarte van het stuk weêrstand biedt aan haar vermogen, zoodat zij slechts eene kleine achteruitschuiving doet ontstaan, waaraan men den naam geeft van terugloop.
In beperkte ruimten wordt deze zooveel mogelijk verhinderd door stootbalken, broekingen enz. Bij draagbare vuurwapens heeft men dezelfde achterwaartsche beweging, die zich aan den schouder van den schutter doet gevoelen en terugstoot genoemd wordt. Men zoekt dezen zoo klein mogelijk te maken door het gewigt van het wapen, eene doelmatige lading, eene behoorlijke inrigting van den kolf en een vast aansluiten tegen den schouder.
