Tassis (Jean Baptiste de) of Taxis, geboren omstreeks het midden der 16de eeuw, was de zoon van Jean Baptiste de Tassis, door keizer Karel V bekleed met het oppertoezigt op de posterijen in Duitschland. Na den dood van Requesens omhelsde hij openlijk de zaak des Konings en werd met de graven van Mansfeld, Barlaimont en anderen gevangen genomen. Hij ontsnapte echter en trad in dienst bij Jan van Oostenrijk, maar begaf zich na het overlijden van dezen naar Spanje, waar Philips hem tot gezant naar Frankrijk benoemde. Vele jaren was hij in deze betrekking werkzaam en bevorderde er het tot stand komen van de Ligue.
Nadat hij naar Madrid was teruggeroepen, werkte hij mede tot den vrede, die in 1598 te Vervins gesloten werd. Daarop keerde hij terug naar het Fransche Hof, waar hij de achting verwierf van Hendrik IV, zoodat deze hem gewoonlijk „mon père” noemde. Op zijn verzoek vertrok hij weder naar Spanje, maar kon naauwelijks een verlof van 6 maanden bekomen, welke hij besteedde aan het in orde brengen van zijne gedenkschriften. Deze, getiteld: „Joannis Baptistae de Tassis Commentariorum de tumultibus Belgicis libri octo” zijn in 1743 uitgegeven door Hoynck van Papendrecht naar een handschrift der aartsbisschoppelijke boekerij te Mechelen. Zij loopen van 1559 tot 1598. De eerste twee boeken bevatten eene inleiding tot 1577 en van dat jaar af geeft hij een uitvoerig verslag der krijgsbedrijven tot 1598 toe. Hij bepaalt zich hoofdzakelijk tot de oorlogszaken en is voorts opregt genoeg ook Alva en den Bloedraad niet te sparen. Hij overleed te Madrid in 1609 of 1610.
