Storingen (perturbatiën) noemt men in de sterrekunde de betrekkelijk kleine afwijkingen in de standplaatsen en bewegingen der hemelligchamen, bepaaldelijk in ons zonnestelsel, welke uit de onderlinge aantrekking dier ligchamen voortvloeien. Indien de Aarde met de Zon alleen in de ruimte zweefde, zoude de eerste om de tweede eene zuivere ellips beschrijven.
De aantrekking van planeet Jupiter bijv. brengt daarin alligt eene wijziging, die met den naam van storing bestempeld wordt. Het is duidelijk, dat laatstgenoemde planeet daardoor desgelijks eene storing ondervindt. De sterrekundige berekent zoodanige storingen, om daardoor de juiste plaats eener planeet te bepalen, en hij wordt omgekeerd door het waarnemen van onbekende storingen op de aanwezigheid harer oorzaken opmerkzaam gemaakt.
