Schulte (Johann Friedrich, ridder von), een uitstekend beoefenaar van het Kerkelijk regt en vertegenwoordiger der Oud-Katholieke beweging, werd geboren te Winterberg in Westfalen den 23sten April 1827, studeerde en promoveerde te Berlijn in de regten, aanvaardde eerst eene betrekking bij de regtbank en vestigde zich vervolgens als privaatdocent te Bonn. In 1854 werd hij buitengewoon hoogleeraar in het kerkelijk regt te Praag, in 1855 gewoon hoogleeraar aldaar en in 1872 te Bonn. Sedert 1869 is hij opgenomen in den Duitschen ridderstand en sedert 1874 lid van den Duitschen Rijksdag.
Hij was voorzitter van de congressen der Oud-Katholieken te München (1871), Keulen (1872), Constanz (1873), Freiburg (1874) en Breslau (1876), alsmede van de Commissie, te Keulen benoemd tot het kiezen van een Oud-Katholieken bisschop. In 1872 werd hij lid van de Académie van Wetenschappen te Weenen. Hij schreef: „Handbuch des Katholischen Eherechts (1855)”, — „Das Katholische Kirchenrecht (1856—1860, 2 dln)”, — „Lehrbuch des Katholischen Kirchenrechts (1863; 3de druk 1873)”, — „Die Geschichte der Quellen und Literatur des kanonischen Rechts (1875—1877, 2 dln)”, — „Darstellung des Processes von den Katholischen geistlichen Ehegerichten Oestenreichs (1858)”, — „Lehrbuch des deutschen Reichsund Rechtsgeschichte (1861; 4de druk 1876)”, — „Die Macht der römischen Päbste (lste en 2de druk 1871)”, — „Denkschrift über das Verhältnis des Staats zu den Sätzen der päbstlichen Konstitution von 18 Julij 1870 (1871) ”, — „Die Stellung der Koncilien, Päpste und Bischöfe (1870)”, — „Die neueren Katholischen Orden und Kongregationen (1872) ”, — „Der Cölibatszwang (1876)”.
