Schande noemt men datgene wat den mensch in het oog van zijne medemenschen onteert. De begrippen van eer en schande staan in het naauwste verband met de zedelijkheid, zoodat onzedelijke daden den mensch onteeren of tot schande verstrekken, terwijl hij door een deugdzaam gedrag eer en achting verwerft. Ook handelingen, die de welvoegelijkheid kwetsen, worden schandelijk genoemd, terwijl men tevens erkennen moet, dat bij velen wel eens het vooroordeel het merk der schande drukt op eene daad, die uit een zedelijk oogpunt zeer te prijzen is, bijv. op het afwijzen van eene uitdaging tot een tweegevecht.
Daarenboven legt de zamenleving ons verpligtingen op in kleeding, levenswijs en manieren, wier verzuim gewoonlijk dengene, die ze verwaarloost, tot schande wordt gerekend. Het is intusschen van belang, zich boven de valsche begrippen van eer en schande te verheffen en de ware eer te zoeken in eene getrouwe vervulling van alle zedelijke en maatschappelijke verpligtingen.
