eer
eer - Voegwoord 1. (formeel) voordat ♢ Het duurde lang eer ik zijn grappen waarderen kon. eer - Zelfstandignaamwoord 1. aanzien, roem ♢ Hij kreeg veel eer voor zijn werk. 2. kuisheid. ♢ Wij deden dat in alle...
Wiktionary (2019)
eer - Voegwoord 1. (formeel) voordat ♢ Het duurde lang eer ik zijn grappen waarderen kon. eer - Zelfstandignaamwoord 1. aanzien, roem ♢ Hij kreeg veel eer voor zijn werk. 2. kuisheid. ♢ Wij deden dat in alle...
Karina van Dalen-Oskam & Marijke Mooijaart (2017)
Ere wie ere toekomt, de eer (van iets) moet gegeven worden aan wie zij toekomt; dikwijls met de implicatie: en niet aan iemand anders. Deze elliptische zin is genomen uit de passage waarin Paulus de gemeente maant de overheid te eren: ‘Betaalt aan allen het verschuldigde, belasting aan wie belasting, tol aan wie tol, ontzag aan wie ontzag, eerbetoo...
Muiswerk Educatief (2017)
eer - voegwoord, zelfstandig naamwoord 1. voordat ♢ het duurde lang eer de bus kwam 2. wat je een goede naam geeft, waarom je bewonderd wordt ♢ de directeur ontving mij, dat was een hele eer ...
Marc De Coster (2017)
Eer - 'de eer redden': een doelpunt scoren en daardoor als verliezende partij de reputatie nog enigszins herstellen.
Gerelateerde zoekopdrachten
Log hier in om direct te kunnen beginnen met schrijven.
Wil je dit begrip toevoegen aan je favorieten? Word dan snel vriend van Ensie en geniet van alle voordelen: