Ricimer, een West-Romeinsch legerhoofd, was de zoon van een stamhoofd der Suéven en van eene dochter van Wallia, koning der West Gothen. Hij diende onder den Romein-schen keizer Avítus tegen de Wandalen, wier vloot hij op de kust van Corsica vernietigde, bonsde daarna den zwakken Avítus van den troon en verhief in 456 zijn vriend Majorianus en in 461 Livius Severus tot keizer. Na den dood van dezen (465) nam Ricimer zelf de teugels van het bewind in handen, doch de hagchelijke toestand des Rijks noodzaakte hem in 467 te duiden, dat de patriciër Anthemius, met wiens schoone dochter hij huwde, door het Oost Romeinsche Hof tot keizer benoemd werd.
Weldra echter geraakte hij met dezen in strijd, verzamelde uit Germanië een aanzienlijk leger te Milaan, maakte na eene belegering van 3 maanden zich meester van Rome (11 Julij 472), deed Anthemius ombrengen en plaatste Olybrius op den troon. Hij overleed 40 dagen daarna, het opperbevel over zijn leger achterlatende aan zijn neef Gundobald.
