Polders

betekenis & definitie

Polders noemt men drooggemaakte landen, door dijken tegen vernieuwden overlast van water beveiligd. Men heeft er in ons land langs de kust, inzonderheid in Friesland en Groningen, waar men de kwelders, door ze met dijken te omringen, in polders heeft herschapen, — voorts heeft men er langs rivieren en kanalen, terwijl eindelijk ook bedijkte leeggemalen meren en waterplassen met den naam van polders worden bestempeld. De zee- en rivierpolders onderscheiden zich wegens hunnen kleigrond door eene ongemeene vruchtbaarheid. De polders worden veelal door poldermolens en ook wel door stoomwerktuigen, bijv. de Haarlemmermeerpolder, van het overtollige water bevrijd.