Paramaribo, de hoofdstad der Nederlandsch-West-Indische bezittingen, is gelegen in Nederlandsch Guyana op 5°49'32" N. B. en 55°5' W. L. van Greenwich, aan de rivier Suriname, 4 geogr. mijl van haren mond. De stad vormt een langwerpig vierkant met breede, regthoekig elkander kruisende straten en werd gesticht in 1652 door lord Parham. Het is echter niet zeker, of zij aan dezen haren naam verschuldigd is of aan het Indiaansche woord Paramarbo (Plaats der bloemen). De straten, hier en daar 25 Ned. el breed, zijn beplant met tamarinde-, oranje- en pompelmoesboomen, niet geplaveid, maar met fijn schelpzand bedekt.
Men vindt er voorts 2 groote grachten en ééne kleine, alsmede vele slooten, die het regenwater opnemen en niet weinig tot de zindelijkheid bijdragen. Bij herhaling is de stad door hevigen brand geteisterd, namelijk in 1764, toen er 10, — in 1821, toen er 390, — en in 1830 toen er 100 huizen eene prooi der vlammen werden. De woningen zijn er meest op een fondament van steen opgetrokken van hout, en niet van glasramen, maar van ramen met traliewerk of gaas of van zonneblinden voorzien. Deze worden echter des avonds met luiken gesloten, om het binnendringen der muskieten te verhinderen. Tot de voornaamste gebouwen behoren er: het gouvernementhuis, in 1834 door den gouverneur van Heeckeren gesticht,— de Hervormde Kerk, een langwerpig achthoekig gebouw, desgelijks in 1834 verrezen, — de Evangelisch-Luthersche kerk, in 1834 herbouwd, — het Hof van Justitie, — het bedehuis der Moravische broeders, — de synagogen der Portugésche Hoogduitsche Israëlieten, — de waag, — het militaire hospitaal, — en de schouwburg. De schepen liggen er voor anker op de rivier, welke aldaar de dubbele breedte heeft van de Maas vóór Rotterdam en eene diepte van 6 Ned. el; zij worden er beschermd door de forten Zeelandia en Nieuw-Amsterdam. Tot de voornaamste uitvoer-artikelen behooren er: suiker, cacao en indigo, en tot de belangrijkste invoer-artikelen: tarwemeel, gedroogde en gezouten visch, gezouten vleesch, tabak, fabriekwaren en paarden. De stad heeft onderscheidene scholen en een paar boekerijen, is de zetel van het koloniaal bestuur, en telde in 1872 ruim 22000 inwoners.
