Winkler Prins

Anthony Winkler Prins (1870)

Gepubliceerd op 10-08-2018

Oblaten

betekenis & definitie

Oblaten noemde men in de kloosters de leekebroeders en leekezusters, alsmede de kinderen, welke reeds in hunne jeugd voor het kloosterleven werden opgeleid, en eindelijk wereldlijke personen, die hunne goederen aan een klooster afstonden en daarvoor verlof ontvingen, om het kleed der Orde te dragen.

— De Oblaten der Heilige Francisca, eene Orde van Benedictijner nonnen, gesticht in 1433 door de Heilige Francisca, eene Romeinsche vrouw, leven in een klooster zonder eene gelofte te hebben afgelegd. Er worden slechts leden van vorstelijke en adellijke geslachten in opgenomen.— Het Genootschap der Oblaten, eene Orde, gesticht door Charles Joseph Eugène de Mazenod, bisschop van Marseille, werd den 17den Februarij 1826 bevestigd door Leo XII en belastte zich aanvankelijk met de zorg voor de jeugd, voor de armen, voor de gevangenen en voor de hospitalen in het zuiden van Frankrijk, maar wijdde zich in 1848 ook aan het zendelingswerk. Pius IX gaf daaraan in 1850 den naam van „Missionarii oblati beatissimae Virginis Mariae”.