Wat is de betekenis van Oblaten?

congregatie, Oblaten van de H. Franciscus van Sales, stichtte in Tilburg het eerste Nederlandse huis in 1927; het genootschap werd in 1871 gesticht door pater Brisson in Troyes. Het klooster in Tilburg bleef tot in de jaren vijftig bestaan, werd later opvangcentrum.

personen, die zich en hun werk aan een → kloostergenootschap toewijdden en een belofte van gehoorzaamheid aflegden, die echter te allen tijde opgeheven kon worden. Verwant met hen waren de → Donaten, die ook hun have en goed aan een klooster schonken. Herleefd in de Benedictijner-Oblaten, die ofwel een afzonderlijk klooster vormen, ofwel...

(van Lat.: oblatus, (aan God) opgedragen) waren kinderen, die door ouders of voogden aan God werden gewijd in een klooster om daar tot monnik te worden opgevoed. Dit gebruik kwam zowel in het Oosten als in het Westen voor. Daaruit voortvloeiende misbruiken leidden in de loop der Middeleeuwen tot geleidelijke afschaffing. Het Concilie van Trente maa...

personen, die zich bereid verklaarden aan het werk van een kloostergemeenschap deel te nemen en tot dat doel een belofte van gehoorzaamheid aflegden, waarvan zij echter te allen tijde ontslagen kunnen worden. Verdwenen in de latere middeleeuwen, maar herleefden weer bij enkele orden. In Nederland huizen van de mannelijke Oblaten van de H. Franciscu...

(Lat. oblatus = opgedragen, nl. aan God), 1° Jeugdige kinderen, door ouders of voogden ter opname in de Orde aan een klooster toevertrouwd. Reeds eerder bekend, bloeide het instituut vooral onder den Benedictijner regel (cap. 69), tot het in de 11e eeuw door Hirsau werd verboden en daarna langzaam uitstierf. 2° Volwassenen, die zichzelf en...

Oblati of oblatae zijn 1° de kinderen, die reeds in hun jeugd door hun ouders aan de kloosters toevertrouwd werden en die tot monniken of nonnen opgeleid werden; 2° de leekenbroeders of leekenzusters; 3° lieden, die hun vermogen aan een klooster vermaakt hebben en daarom het ordekleed dragen mogen.

Oblaten - in de R.-Kath. kerk de naam: 1) oorspronkelijk voor kinderen, die vroegtijdig in een klooster werden opgenomen, om lid van een orde te worden. Onder Gregorius IX werd de oblatie van minderjarigen voor niet bindend verklaard, hetgeen reeds Thomas van Aquino voorstond; 2) soms ook voor leekenbroeders zonder geloften, vergelijk DONATEN; 3) v...

ouwels, oblieën.

Oblaten noemde men in de kloosters de leekebroeders en leekezusters, alsmede de kinderen, welke reeds in hunne jeugd voor het kloosterleven werden opgeleid, en eindelijk wereldlijke personen, die hunne goederen aan een klooster afstonden en daarvoor verlof ontvingen, om het kleed der Orde te dragen. — De Oblaten der Heilige Francisca, eene Orde van...