Nyx, in het Latijn Nox, in de Grieksche mythologie de godin van den nacht, is een allegorisch wezen, bij Homerus voorgesteld als eene magtige godin, die de menschen en goden doet zwichten voor het gezag van den slaap, en bij Hesiodus als de dochter van den Chaos, als de zuster en echtgenoote van den Erebus, met wien zij den Dag en den Aether voortbragt, terwijl zij tevens de moeder was van het Noodlot (Moira), van het Ongeval, van den Dood, van den Slaap, van de Droomen, van den Nijd, van den Honger, van de Schikgodinnen, van de Wraak, van den Ouderdom, van de Tweedragt, van de Onbezonnenheid enz.
Zij bewoont bij dag haar paleis in den Tártarus, hetwelk verscholen is in donkere wolken. De kunstenaars stellen haar voor met een lang, zwart, met sterren bezaaid kleed, terwijl haar hoofd in een zwarten sluijer is gehuld, nu eens van vleugels voorzien, dan weder zittende op een door zwarte paarden getrokken wagen.
Veelal houdt zij den Dood en den Slaap in hare armen en een omgekeerden fakkel in hare hand.
