Neipperg is de naam van een oud geslacht, uit Zwaben afkomstig, en in 1734 door keizer Karel VI in den rijksgravenstand opgenomen. Tot de merkwaardigste leden van dat geslacht behooren:
Wilhelm Reinhard, graaf von Neipperg, een zoon van den Keizerlijken veldmaarschalk vrijheer Friedrich von Neipperg (1655—1735). Hij werd geboren den 27sten Mei 1684, trad in 1702 in dienst, onderscheidde zich in den oorlog tegen de Turken, werd in 1723 generaal-majoor en zag zich benoemd tot opvoeder van hertog Frans Stéfanus van Lotharingen, later keizer Frans I, tot wiens vertrouwde vrienden hij vervolgens behoorde. In 1730 werd hij kommandant van Luxemburg, in 1733 luitenant-veldmaarschalk, in 1735 veldtuigmeester en in 1737 gouverneur van Temesvár. In 1739 sloot hij in overijling den ongunstigen Vrede van Belgrado, ontving vestingstraf, maar verkreeg in 1741 het opperbevel in Silézië tegen Frederik II. Toen hij echter den slag bij Mollwitz verloor, werd hij teruggeroepen. In 1743 woonde hij wel is waar den slag bij Dettingen bij, doch keerde spoedig terug naar Weenen, werd in 1752 kommandérend generaal in Oostenrijk, in 1755 voorzitter van den Hofkrijgsraad, en overleed te Weenen den 20sten Mei 1774.
Adam Adelbert, graaf von Neipperg, een kleinzoon van den voorgaande en een zoon van den uitvinder der kopieermachine, graaf Leopold Johann Nepomuk von Neipperg (1728—1792). Hij werd geboren den 8sten April 1775, ontving zijne opleiding op de Karelsschool te Stuttgart, trad reeds vroeg in Oostenrijksche dienst, streed bij Jemappes en Neerwinden, werd in die dagen (14 September 1794) zwaar gewond, onderscheidde zich voorts in Italië, en werd in 1809 generaal-majoor. Van 1811 tot 1813 was hij Oostenrijksch gezant aan het Hof van Zweden, en in 1813 vocht hij aan het hoofd van zijne brigade bij Leipzig en werd tot luitenant-veldmaarschalk bevorderd. In December vertrok hij naar Napels, sloot er den 14den Januarij 1814 een verdrag met Murat, rukte voorts naar Lombardije en stond weldra aan het hoofd van eene divisie bij Pavia. Daarna vergezelde hij de voormalige Keizerin van Frankrijk, Maria Louiza, naar de baden van Aix en op hare reizen in Zwitserland, behartigde hare belangen op het Congrès te Weenen en werd in 1815 tot haren opperstalmeester en tot opperbevelhebber harer troepen in Parma benoemd. Na het uitbarsten van den oorlog tusschen Oostenrijk en Napels in de lente van 1815 aanvaardde hij het kommando over het 1ste armeekorps, trok daarmede den 21sten Mei binnen Napels, was er militair gouverneur en ontving vervolgens het bewind over de departementen Gard, Ardèche en Hérault, door de Oostenrijkers bezet.
Daarna kwam hij weder als opperstalmeester in dienst van Maria Louiza. Deze benoemde hem in 1816 tot opperhofmeester en minister van Buitenlandsche Zaken, terwijl keizer Frans hem in het volgende jaar verhief tot geheimraad in werkelijke dienst. Hij overleed te Parma den 22sten Februarij 1829. Sedert 1821 was Neipperg in morganatisch huwelijk verbonden met Maria Louiza; zij schonk hem 2 kinderen, en één van deze, Wilhelm Albrecht, graaf van Montenuovo, geboren den 9den Augustus 1821, werd in 1821 tot prins van Montenuovo verheven. Zijn oudste zoon uit een eerste huwelijk, Alfred August Karl Franz Camillus, graaf von Neipperg, geboren den 26sten Januarij 1807, trad in 1842 in het huwelijk met prinses Maria Friederike Charlotte van Würtemberg en overleed den 16den November 1856. — Het tegenwoordig hoofd van het geslacht is graaf Erwin, geboren den 6den April 1813 en generaal der kavallerie in Oostenrijksche dienst.
