Necho, in het Egyptisch Nekoe, koning van Egypte en een zoon van koning Psammeticus, beklom den troon in 610 vóór Chr., ondernam in 609, gedurende den oorlog van de Mediërs en Babijloniërs tegen Assyrië, een veldtogt naar Syrië, versloeg Josia, koning van Juda, bij Megiddo en veroverde in 609— 606 geheel Syrië. Toen hij echter in 605 voorwaarts rukte tot aan de Euphraat, bragt Nebucadnezar hem bij Karchemis (Cirsesium) eene beslissende nederlaag toe, zoodat hij al zijne veroveringen moest prijs geven. Hij zette het plan van Ramses II voort, namelijk het graven van een verbindingskanaal tusschen de Middellandsche en Roode Zee, doch voltooide het slechts tot aan de Bittere Meren, terwijl de aanleg van het overig gedeelte na zijn dood achterwege bleef.
Op zijn last zeilden Phoenicische zeevaarders rondom de zuidpunt van Afrika; zij vertrokken uit de Arabische Golf en keerden in het derde daaropvolgende jaar langs de Zuilen van Hérculés (Gibraltar) terug. Necho overleed in 595.
