Malmö, de hoofdstad der Zweedsche provincie (Län) Malmöhus, ligt in het vruchtbaarste gedeelte van Schonen aan de Oresund en is omgeven door een kanaal, aan welks overzijde zich de beide voorsteden Oster- en Westerwarn verheffen. Zij is goed gebouwd en heeft breede, regte straten en een fraai, door lanen omgeven park, waar zich het stadswaterreservoir bevindt. Van de openbare gebouwen vermelden wij, behalve een paar kerken: het raadhuis met de groote Knoetszaal en het oude kasteel Malmöhus, hetwelk thans tot kazerne, gevangenis en verbeterhuis dient. Men heeft er een gymnasium, eene technische en eene zeevaartschool, onderscheidene inrigtingen van weldadigheid en hospitalen, benevens een zeer rgk krankzinnigengesticht.
Handel en nijverheid ontwikkelen er zich zeer voorspoedig. Er zijn groote tabaksfabrieken, machinenfabrieken, metaalgieterijen, looijerijen, spiegel-, zeep-, suiker-, kaarten-, wagen- en handschoenenfabrieken enz. Ook behooren er verscheidene schepen te huis. Het voornaamste uitvoerartikel is er graan. — Malmö vindt men reeds in 1259 onder den naam van Malmöhaugi vermeld en werd door de leden van de Hanse gewoonlijk Elleboog geheeten, maar het eerst in 1319 op hare tegenwoordige plek opgebouwd. De stad was eene der belangrijkste handelsplaatsen van Denemarken, zoolang zij tot dit rijk behoorde; ook nam zij levendig deel aan de Hervorming en aan de binnenlandsche onlusten. Hierdoor evenwel, alsmede door den langdurigen oorlog tusschen Zweden en Denemarken, waarin zij in 1643 door de Zweden en in 1677 door de Denen belegerd werd, had zij veel te lijden. Eerst tegen het einde der voorgaande eeuw begon zij weder te bloeijen, en in 1875 telde zij ruim 32000 inwoners. Zij bezit eene goede haven en is door een spoorweg met de steden der zuidelijke Zweedsche gewesten en door een geregeld stoombootverkeer met Kopenhagen, Lübeck, Gothenburg en Stokholm verbonden.
