Maistre (Joseph, graaf de), een geestig voorstander van den absolutistischen regéringsvorm, geboren te Chambéry den lsten April 1754, werd in 1787 senator in Piémont, doch verliet Savoye, toen het in 1792 door de Franschen veroverd werd. Later volgde hij zijn Koning naar Sardinië en werd in 1803 gezant te Petersburg. Wegens zijn bondgenootschap met de Jezuïeten moest hij die betrekking laten varen, waarna hij lid werd van het Kabinet te Turijn en den 26sten Februarij 1821 overleed.
Van zijne geschriften vermelden wij: „Considérations sur la France (1799)”, — „Essai sur le principe générateur des constitutions politiques (1810)”, — „Du pape (1820, 2 dln)”, — „Les soirées de Saint Pétersbourg ou entrétiens sur le gouvernement temporel de la providence (1822,2 dln)”, — „De l’église Gallicane (1821)”, —en „Examen critique de la philosophie de Bacon (1831, 2 dln)”. Na zijn dood verschenen nog: „Lettres et opuscules inédits (1851, 2 dln)”, — en „Correspondence diplomatique (1860, 2 dln)”.
Zijn jongere broeder Xavier de Maistre, geboren te Chambéry in 1763 en generaalmajoor in Russische dienst, trad eerst in de gelederen van het Sardinische leger, volgde na den veldtogt van 1799 den veldheer Soewarow naar Rusland, kwam na den dood van dezen bij het Russische leger en toefde, nadat hij in 1817 zijn ontslag genomen had, bij afwisseling in Frankrijk en te Petersburg. Algemeen bekend is zijn bij herhaling uitgegeven geschrift: „Voyage autour de ma chambre (1794)”. Voorts vermelden wij van hem: „Le lépreux de la cité d’Aoste (1811)”, — „Prascovie ou la jeune Sibérienne”, — „Expedition nocturne autour de ma chambre”, — en „Les prisonniers du Caucase”. Hij overleed te Petersburg den 12den Junij 1852.
