Lips (Johann Heinrich), een verdienstelijk schilder, teekenaar en graveur, geboren in 1758 te Kloten bij Zürich, zou aanvankelijk voor de geneeskunde worden opgeleid, maar bepaalde zich bij de kunst, op raad van Lavater, die hem onderwijs deed geven in de graveerkunst. Hierin maakte hij weldra groote vorderingen. Ook schilderde hij fraaije stukken in olieverf, maar verwierf inzonderheid als kopergraveur grooten roem door zijne medewerking aan Lavater's „Physiognomische Fragmenten”. Toen deze voltooid waren, volbragt hij in 1782 eene reis naar Rome, om zich verder te ontwikkelen.
Hier deed Göthe hem in 1786 in naam van den Hertog van Saksen-Weimar het voorstel om de betrekking te aanvaarden van directeur der teeken-académie te Weimar. Hij gaf daaraan gehoor in 1788, maar keerde in 1794 wegens ongesteldheid naar zijn vaderland terug, waar hij zich te Zürich met teekenen en gravéren bezig hield. Het aantal zijner gravures bedraagt ongeveer 1450. Daartoe behoren: „De heilige Sebastiaan” naar van Dijk, „Het Bacchusfeest” naar Poussin, en „De aanbidding der herders” naar Caracci. Hij overleed den 5den Mei 1817.
