Linus. Onder dezen naam vermelden wij:
Linus van Theben, een beroemd zanger en toonkunstenaar der mythische oudheid. Men verhaalt, dat hij omstreeks het jaar 1280 vóór Chr. geleefd heeft en een zoon was van Apollo en Psamathe. Hij had van zijn vader eene driesnarige luit ontvangen en werd de uitvinder van nieuwe melodieën en versmaten. Men beroemde zich zoowel te Argos als te Theben op het bezit van zijn graf, zoodat men later een eersten en tweeden Linus onderscheidde. Eerst was hij zanger, en allengs werd hij een geleerde, wijsgeer en letterkundige. De tooneeldichters verhieven hem tot leermeester van Héraclés (Hércules) in het luitspel of in het lezen en vermelden voorts, dat de leerling, door eene berisping geërgerd, zijn leermeester met het speeltuig doodsloeg. Volgens anderen werd hij omgebragt door Apollo, omdat hij het waagde zich met dezen gelijk te stellen. In het Alexandrijnsche tijdperk behoorde hij, evenals Orpheus, Musaeus enz., tot de oudste dichters, van wie alleen de naam was bewaard gebleven.
Linus van Volaterra, volgens de kerkelijke legende de opvolger van Petrus op den bisschopsstoel te Rome. Men verhaalt, dat hij in het jaar 78 na Chr. den marteldood geleden heeft. Zijn gedenkdag is de 23ste September. Ook meent men, dat hij de schrijver is van eene geschiedenis van het lijden der apostelen Petrus en Paulus, welke in het Grieksch en in het Latijn voorhanden is.
