Languedoc is de naam van eene voormalige Zuid-Fransche provincie, omgeven door Provence, Dauphiné, Auvergne, Gascogne, Roussillon en de Middellandsche Zee en eene oppervlakte beslaande van 763 □ geogr. mijl. Zij ontleende haren naam aan het aldaar gebruikelijk dialect, la langue d’oc, terwijl in het noorden des lands la langue d’oui gebezigd werd. Thans liggen op het gebied van Languedoc de departementen: Lozère, Gard, Ardèche, Hérault en Haute-Garonne, HauteLoire en Tarn. De hoofdstad der provincie was Toulouse.
Merkwaardig is aldaar het Kanaal van Languedoc, ook Canal du Midi genaamd, een der grootste kanalen van Frankrijk. Het vereenigt door middel van de Garonne de Middellandsche Zee met den Atlantischen Oceaan. Het neemt een aanvang bij Toulouse, loopt over Castelnaudary noordwaarts, stroomt langs Béziers en stort zich uit in het strandmeer van Thau, hetwelk de Haven van Cette met de Middellandsche Zee verbindt. Op 55 plaatsen rust dat merkwaardig kanaal op bogen en bij Béziers stroomt het onder een berg door een tunnel ter lengte van 240 Ned. el. Op het hoogste punt van het kanaal, 200 Ned. el boven de oppervlakte der Middellandsche Zee, bevindt zich de waterkom der Naurouse, die het oosteiijk en westelijk gedeelte van het kanaal van water voorziet en zelve gevoed wordt door de veel grootere waterkom van St. Ferrol.
Ten slotte vermelden wij de Languedoc-wijnen. Deze groeijen vooral in de omstreken van Montpellier tot digt bij de grenzen van Spanje. De beste soorten zijn de muscaatwijnen, en wel Rivesaltes, Lunel, Frontignan, Béziers, Montbazin, Piccardin, en Côte de Cette, van welke de meest getrokkene onder de namen van Vin du Grès en Vin de Cailloux verzonden worden.
