Kelder (Een) noemt men eene onder of gedeeltelijk in den grond gebouwde ruimte, van steen opgetrokken en daarmede bevloerd, somtijds overwelfd en somtijds van een planken zolder voorzien. Hij dient voornamelijk tot het bewaren van levensmiddelen, daar deze er meer dan elders beveiligd zijn tegen overmatige koude en warmte. Tot meer bepaalde oogmerken strekken de melk- en de wijnkelders. Bij gebouwen dienen de zijmuren van den kelder gewoonlijk tevens tot fondamenten.
De keldervloer moet hooger liggen dan het hoogste grond- of welwater of, evenals een regenbak, waterdigt gemetseld worden. Hiertoe maakt men dien met rollagen, die vervolgens gedekt worden met verglaasde bakken of tegels in sterk tras. Keldervensters verschaffen aan den kelder lucht en licht. Men noemt een gebouw kelderhol, wanneer zich kelders onder het geheele gebouw uitstrekken.
