Januarius (De Heilige), bisschop van Benevento, werd in het begin der 4de eeuw onder keizer Diocletianus, na het ondergaan van velerlei martelingen, te Puzzuoli onthoofd, waarna zijn lijk in de onderaardsche kapèl der naar hem genoemde hoofdkerk te Napels is bijgezet.
Zijn hoofd, alsmede 2 fleschjes met zijn bloed, volgens de overlevering bij zijn onthoofding door eene vrome vrouw opgevangen, worden er bewaard in eene prachtige kapèl, versierd met een viertal schilderstukken van Domenichino. Men verhaalt dat het bloed, hoezeer gestold, de eigenschap heeft van weer vloeibaar te worden, zoodra men het in de nabijheid brengt van het hoofd. Doorgaans wordt 3-maal in ieder jaar, bepaaldelijk steeds op zijn sterfdag (19 September) dat wonder door de geestelijkheid aan de geloovigen getoond; — voorts ook wel bij buitengewone gelegenheden, namelijk bij aardbevingen, besmettelijke ziekten en dergelijke volksrampen.
Wil het bloed niet vloeibaar worden, dan beschouwt men zulks als een kwaad voorteeken, dat veler hart met angst vervult. Januarius is de beschermheilige van het voormalig koningrijk Napels, en ter zijner eer stichtte Karel, koning van Sicilië, later Karel III van Spanje, in 1738 de orde van den Heiligen Januarius, die in 1806 vernietigd en in 1814 hersteld werd. Het wonder heeft er echter langer geduurd dan het Napelsche Koningschap, want ook nu nog onder het verlicht Italiaansch bestuur moet het bloed van den heiligen Januarius gedurig vloeijen, om de bijgeloovige menigte te bevredigen.
