Jan-Mayen is de naam van een eiland in de Noordelijke IJszee, tusschen IJsland en Spitsbergen, op 71° N. B. gelegen en alzoo genoemd naar den Nederlandschen zeeman, die het in 1611 ontdekte. Het is 7½ geogr. mijl lang en nergens meer dan 2¼ geogr. mijl breed, terwijl het de noordelijkste plaats bekleedt onder de vulcanische gewesten. Men weet echter niet met zekerheid, of de Beerenberg (2100 Ned. el hoog) tot.de werkzame vulcanen behoort. Hij is van alle kanten met gletschers als bevrozen watervallen bekleed, welke langs 3 terrassen in zee afdalen.
De vuurspuwende berg Esk, in 1817 door Scoresby ontdekt en onderzocht, is 500 Ned. el hoog en heeft een open krater. Een andere vulcaan, ten zuidwesten van den Esk gelegen, droeg blijken , dat er gedurig asch werd uitgeworpen. Het eiland wordt nu en dan door walvischvaarders bezocht, die er op de kust gewoonlijk eene groote hoeveelheid drijfhout aan treffen.
