Isouard (Nicolo), ook Nicolo de Matte genoemd, een verdienstelijk opera-componist, geboren op het eiland Malta in 1775, werd door zijn vader reeds vroeg naar Parijs gezonden, om er zich voor de dienst bij de marine voor te bereiden. Ten gevolge der Omwenteling keerde hij echter reeds in 1790 naar Malta terug, waar hij zich te Lavalette aan den handel wijdde. Tevens legde hij zich met grooten ijver toe op de muziek. zijn vader, hiermede weinig ingenomen, plaatste hem in een handelshuis te Palermo. Ook hier echter vond hij, te midden van drukke bezigheden, nog tijd genoeg om les te nemen in de compositie, en toen hij voorts zijne betrekking met eene te Napels verwisselde, verkreeg hij eene uitmuntende gelegenheid om zijn muzikalen aanleg onder de leiding van Sala en Gughelmi te ontwikkelen.
In 1794 zeide hij het koopmansbedrijf vaarwel en begaf zich naar Florence, waar hij zijne eerste opera „Avviso ai maritati” deed opvoeren. Voorts bezocht hij Livorno waar hij in 1795 zijn tweede stuk, „Artaserse”, ten tooneele bragt. Dientengevolge ontving hij een beroep naar zijn geboorte-eiland, waar hij eerst als organist aan de kerk van 8t. Jan van Jerusalem te Lavalette, later als kapelmeester der Malteser orde werkzaam was. Na de verovering van het eiland door de Franschen keerde hij tot het ambteloos leven terug en componeerde onderscheidene opera's, zooals: „Rinaldo d'Asti”, — „II barbiere di Seviglia”.— „L’improvisata in campagna”, enz. — In het jaar 1808, toen de Engelschen Malta veroverd hadden, ging hij met generaal Vaubois als secretaris naar Parijs. Hoewel hier al spoedig stukken van zijne hand in de Opéra comique werden opgevoerd, vonden de eerste, zooals: „De tonnelier” en „La statue ou la temme avare”, weinig bijval.
Eerst na verloop van jaren verwierf hij de gunst van het publiek, vooral door de opera: „intrigue aux tenêtres (1805)”. Van dien tijd af tot aan den terugkeer van Boieldieu uit Rusland (1811) zwaaide Isouard den schepter in de opéra comique. Vooral zijn „(Cendrillon (1810)” maakte ook in het buitenland grooten opgang, hoewel zijne opera „Jeannot et Collin' en vooral „Jo coude”, beide van 1814 en de vruchten van meer naauwgezette studie, daar hij toen als mededinger van Boieldieu moest optreden, veel hooger waarde hebben. Daarna heeft hij weinig geleverd. hij overleed den 23sten Maart 1818. Het aantal zijner opera’s bedraagt 30, terwijl hij ook andere compositiën in handschrift heeft achtergelaten.
