Henriquez (Jan Chrysostomus), geboren te Madrid in 1595 uit een aanzienlijk geslacht, maakte groote vorderingen in de wetenschap en werd monnik van de orde der Cisterciënsers. Zijne naaste bloedverwanten verkeerden aan het hertogelijk Hof te Brussel en op hun verzoek werd hij naar de Nederlanden gezonden en in 1622 tot geschiedschrijver zijner orde benoemd. Ook verkreeg hij den titel van „padre”, dien men vroeger alleen aan abten, definitoren en visitatoren had toegestaan. Eindelijk zag hij zich aangesteld tot grootprior van de orde van Calatrava.
Hij beoefende met grooten ijver de geschiedenis, — vooral die zijner orde, en overleed te Leuven den 23sten December 1632. Van zijne talrijke geschriften noemen wij: „Thesaurus evangelicus, seu de viris sanctitate egregiis Congregationis Hispanicae etc. (1619)”, — „Sol Cisterciensis in Belgio (1622)”, — „Vita Joannis Rusbroquii etc. (1622)”, — „Fasciculus sanctorum ordinis Cisterciensis etc. (1623, 2 dln. fo)”,— „Constantia catholica, seu de persecutionibus Hibemorum libri II (1623)”, — en „Regula, constitutiones et privilegia ordinis Cisterciensis etc. (1630 fo)”. Voorts liet hij onderscheidene handschriften achter.
