Winkler Prins

Anthony Winkler Prins (1870)

Gepubliceerd op 08-08-2018

Hangen

betekenis & definitie

Hangen of ophangen noemt men eene handeling, waarbij de dood veroorzaakt wordt door het digtsnoeren van een strik of strop, om den hals van dengenen, die gehangen moet worden, aangebragt en met het uiteinde vastgemaakt aan eene galg. Wanneer nu alle steunsels onder zijne voeten worden weggenomen, geschiedt het digtsnoeren door de zwaarte van het hangende ligchaam. Het hangen staat dus gelijk met het worgen.

In beide gevallen wordt de afvoer van bloed van het hoofd langs de aderen van den hals belemmerd, terwijl de slagaderen steeds bloed derwaarts voeren. Het gevolg daarvan is al zeer spoedig bewusteloosheid, voorts het scheuren der bloedvaten in de hersenen. Hierdoor veel meer dan door het beletten der ademhaling wordt de dood veroorzaakt. Voorts bespoedigt veelal de beul door eene plotseIijke verdraaijing van het hoofd der gehangenen, waardoor de 2de halswervel ontwricht en het ruggemerg beleedigd wordt, den dood. Er zijn geene bepaalde kenmerken, die aanwijzen of iemand zich zelven opgehangen heeft of door een ander opgehangen is. Vindt men een gehangene, dan is het zaak, in de eerste plaats den strop door te snijden en los te schuiven, alle eng-sluitende kleederen te verwijderen en zoo spoedig mogelijk de ademhaling te herstellen. Al gelukt dit, toch zijn veelal verlamming en stompzinnigheid de gevolgen van het hangen.