Garcia Gutiërrez (Antonio), een Spaansch tooneeldichter, geboren in 1812 te Chiclana, wijdde zich te Cadix eerst aan de studie der geneeskunde, maar liet ze weldra varen, om zich naar Madrid te begeven en zich aldaar bij de beoefening der dichtkunst te bepalen. in den beginne had hij met vele zwarigheden te kampen. Wat hij aan de dagbladen leverde, bezorgde hem naauwelijks genoeg om in de dringendste behoeften te voorzien, en zijne eerste tooneelproeven werden telkens afgewezen. Eindelijk gelukte het hem, het treurspel „El Trovador” in het Teatro del Principe te doen opvoeren, en zijn stuk ondervond zoo grooten bijval, dat hij op eenmaal de lieveling werd van het publiek. Hetzelfde voorregt viel ten deel aan zijn drama „El encubierto de Valencia”, terwijl zijne treurspelen „El page”, — en „La campana de Huesca” minder goed bevielen.
Hierdoor gekrenkt begaf hij zich naar de Nieuwe wereld, waar hij eerst op Cuba en later te Merida in Yucatan zijn verblijf hield. Na zijn terugkeer in Spanje zag hij zich benoemd tot lid van de tooneeldirectie en daarna door den minister van Financiën met eene zending naar Londen belast. Wederom werkte hij voor het tooneel en van zijne talrijke stukken werden de treurspelen „Simon Bocanegra” en vooral de „Venganza catalana” uitbundig toegejuicht. Laatstgenoemd stuk werd in 1863 en 1864 tot zevenmaal toe gedrukt. Garcia Gutérrez is ongetwijfeld de beste Spaansche tooneeldichter van onzen tijd. Zijne versificatie is vloeijend, en zijne drama’s bevatten prachtige lyrische gedeelten. Niettemin hebben zijne lierdichten, onder den titel „Luz y tinieblas (1861, 2 dln)” uitgegeven, niet veel te beteekenen.
