Garcia (Manuël), een beroemd zanger en componist, geboren te Sevilla den 21sten Januari) 1775, verwierf weldra grooten roem te Cadix en Madrid door zijne prachtige stem, en begaf zich in 1808 naar Parijs, waar hij in de italiaansche opera met uitstekend gevolg optrad. in 1811 ging hij naar italië, waar hij desgelijks met bijval werd begroet en zijne studie in de zangkunst voortzette. Van 1816 tot 1824 vertoefde hij bij afwisseling te Parijs en te Londen als zanger en leeraar in de zangkunst. Vervolgens ging hij met een operagezelschap naar New-York en later naar Mexico. Toen hij gereed stond om naar Europa terug te keeren, werd hij op den weg naar Veracruz van al zijn geld beroofd, zoodat hij de gehoopte rust niet mogt smaken, maar te Parijs weder eene zangschool opende.
Eenige pogingen, om ook als zanger weder op te treden, mislukten, en hij wijdde zich voortaan aan compositie en onderwijs. Hij had meer geschiktheid voor dit laatste dan voor de eerste, hoewel „El poéta calculista” en „El califo di Bagdad”, door hem vervaardigd, met bijval werden ontvangen. Hij overleed te Parijs den 9den Junij 1832. — Van zijne leerlingen onderscheidden zich Nourrit en Meric Lalande, en bovenal zijne oudste dochter Maria Felicita, meer bekend onder den naam van Malibran. Aan de vorming van zijne tweede dochter Pauline, later Viardot-Garcia, had hij weinig deel. — Zijn zoon Manuël, geboren te Madrid in 1805, werd in 1835 leeraar in den zang aan het conservatoire te Parijs en later leeraar in den zang te Londen. Deze heeft zich door zijne geschriften over de menschelijke stem, alsmede door zijne „Ecole de Garcia (1841, 4de uitgave 1856)” verdienstelijk gemaakt.
