Fumi, een italiaansch woord, hetwelk rookvoortbrengselen aanduidt, is de naam die gegeven wordt aan eene eigenaardige soort van teekeningen, door Duitsche kunstenaars te Rome schertsenderwijze uitgevonden. Na bij een restaurateur gegeten te hebben, hielden zij de onderzijde van het ledige bord boven de lamp, om het te berooken, waarna zij er met tandenstokers allerlei carricaturen enz. op schilderden. Vooral kan men op deze wijze aardige maanlichten verkrijgen. Men ging nu verder en maakte afdrukken van zulk eene plaat door er een met wijn bevochtigd papier op te leggen, dit met de servet te dekken en deze met den lepel te bestrijken.
Op deze wijze kreeg men een afdruk, die op een aquatinta geleek en fumo genoemd werd. Meer dan één afdruk kon men niet bekomen. Het bord werd niet overal even sterk bewalmd, maar het meest op die plekken, welke de donkerste schaduwen vereischten. De luchten werden wolkachtig door het roet, terwijl men voorts stiften gebruikte van verschillende dikte. De schilder Gally heeft fraaije fumi vervaardigd en zelfs in 1845 op de tentoonstelling gebragt te Milaan.
