Friedländer (Ludwig), een verdienstelijk letter- en oudheidkundige, geboren te Königsberg in 1824, studeerde aldaar aan de universiteit en vervolgens aan die te Leipzig en te Berlijn. In 1847 vestigde hij zich in zijne geboorteplaats als privaatdocent en werd er in 1859 hoogleeraar in de letter- en oudheidkunde. Inmiddels had hij eene wetenschappelijke reis ondernomen naar Italië.
Voorts bepaalde hij zich bij de critiek der gedichten van Homerus en bij oud-Romeinsche zeden en gewoonten. Hij schreef onder anderen: „Analecta Homerica (1859)”, — „Die homerische Kritik von Wolf bis Grote (1853)”, — zijne voortreffelijke „Darstellungen aus der Sittengeschichte Roms (1862—64, 2de uitgave 1865)”, — en verhandelingen „Ueber den Kunstsinn der Romer in der Kaiserzeit (1852)’’ en over de spelen der Romeinen in het „Handbuch der Römischen Alterthumer” van Becker-Marquard.
