Euler (Leonhard), een beroemd wiskundige, geboren te Basel den 15den April 1707, ontving het eerste onderwijs van zijn vader en vervolgens aan de hoogeschool zijner geboorteplaats dat van Jan Bernoulli, terwijl hij met Daniël en Nicolaas Bernoulli eene vriendschappelijke betrekking onderhield.
Op 19-jarigen leeftijd ontving hij een accessit op eene prijsvaag der Académie van Wetenschappen te Parijs, en in 1730 ging hij als hoogleeraar in de natuurkunde naar Petersburg. Hij leverde een groot aantal wiskundige verhandelingen in de werken der Académie te Petersburg, en door die te Parijs, welke hem in 1755 tot buitenlandsch lid benoemde, werd hem tot 10-maal toe een eereprijs toegekend. In 1741 vertrok hij; op uitnoodiging van Frederik de Groote naar Berlijn, om er als leeraar in de wiskunde aan de Académie van Wetenschappen op te treden, doch keerde in 1766 naar Petersburg terug, en overleed aldaar als directeur van de mathematische klasse der Académie op den 7de September 1783. Hij bezat een beminnelijk en opgeruimd karakter, en onderscheidde zich in het gezellige leven door zijne geestigheid. Zijn werkkring te Petersburg was oorzaak, dat hij zijne aandacht vooral vestigde op de toepassing der wiskunde op den scheepsbouw, en zóó ontstond het boek „Théorie complète de la construction et de la manoeuvre des vaisseaux (1773)”. Voorts zocht hij de gewigtigste vragen omtrent den bouw van het zonnestelsel langs wiskundigen weg op te lossen, en op het gebied der bespiegelende wijsbegeerte was hij een ijverig strijder tegen de vrijgeesten van zijn tijd, terwijl hij in zijne „Lettres à une princesse d'Allemagne sur quelques sujets de physique et de philosophie (1768—1772, 3 dln)” tegen het stelsel van Leibnitz te velde trok. Voor ’t overige noemen wij van zijne talrijke geschriften als de voornaamste „Theoria motuum planetarum et cometarum (1744)”, — „Introductio in analysin infinitorum (1748, 2 dln)”, — „Institutiones calculi differentialis (1755, 2 dln, en later)”, zijn hoofdwerk, — „Mechanica sive motus scientia analytice exposita (1736—1742, 2 dln)” — „Anleitung zur Algebra (1771, 2 dln, en 1801)”, — „Dioptrica (1769—1771, 3 dln)”, — „Opuscula analytica (1783—1785, 2 dln)”,— voorts zijne „Correspondance (1843, 2 dln)", en eene verzameling van „Commentationes arithmeticae (1849, 2 dln)”. — Zijn zoon Johann Albert, geboren den 8sten December 1734 te Petersburg, was desgelijks hoogleeraar aldaar en heeft zich door onderscheidene wetenschappelijke geschriften bekend gemaakt.
