Estius (Gulielmus), een Nederlandsch godgeleerde, werd geboren te Gorinchem in 1541. Hij was de telg van een adellijk geslacht, ontving zijne opleiding aan de fraterschool te Utrecht en begaf zich vervolgens naar de hoogeschool te Leuven. Hier werd hij in 1561 magister in de wijsbegeerte, gaf er 10 jaar onderwijs, werd in 1580 doctor in de godgeleerdheid en zag zich daarna benoemd tot hoogleeraar te Douai en later tot kanselier aldaar. Hij overleed den 20sten September 1613.
Hij was een vroom, geleerd en welsprekend man, en onderscheidde zich zoowel door zijne twistschriften tegen de Jezuïeten als door zijne vijandigheid jegens de Protestanten. Deze ging zoo ver, dat hij instemde met den lof, aan den moordenaar van prins Willem I toegezwaaid. Hij schreef onder anderen „Historia Martyrum Gorcomiensium XIX etc. (1572, 1603, 1619 en 1655)”, in de „Acta sanctorum” opgenomen en ook in het Nederlandsch vertaald, — „Commentaria in IV libros sententiarium Petri Lombardi (1615, 2 dln)”, — en „Annotationes in praecipua ac difficilliora sacrae scripturae loca (1621, 1688 en 1632)”.
