Dolabella (Publius Cornelius), een Romeinsch consul, geboren in het jaar 69 vóór Chr., was gehuwd met Tullia, eene dochter van Cicero. Zij liet zich echter wegens zijne uitspattingen van hem scheiden. In den burger-oorlog schaarde hij zich aan de zijde van Caesar, en, zelf met schulden beladen, droeg hij in 47 als volkstribuun eene wet voor tot algemeene kwijtschelding der schulden, waardoor groote onlusten ontstonden. Hij vergezelde Caesar in Afrika en in Spanje, voegde zich na het vermoorden van dien veldheer eenigen tijd bij de partij van Bruins, en werd vervolgens consul in Caesar's plaats.
Marcus Antonius, zijn ambtgenoot, wist hem weldra uit Rome te verwijderen. Dolabella overviel te Smyrna verraderlijk den door den Senaat derwaarts gezonden proconsul Tribonius en liet hem ter dood brengen. Om die reden werd hij een vijand des vaderlands verklaard. Geruimen tijd verdedigde hij zich tegen Cassius in Laodicaea, leverde dezen eerst op eene voorspoedige, daarna op eene ongelukkige wijze 3 veldslagen, en deed zich, toen de stad in handen der overwinnaars gevallen was, in 43 vóór Chr. door een soldaat om het leven brengen.
