Dauphijn was oorspronkelijk de titel der souvereine heeren van de Fransche provincie Dauphiné, en vervolgens die van de Fransche kroonprinsen.
Humbert II, heer van Dauphiné, vermaakte dit gewest aan Karel van Valois, den kleinzoon van Philippus V van Frankrijk, onder voorwaarde dat de toekomstige erfgenaam van den troon zich dauphin van Viennois noemen en over Dauphiné heerschen zou. Deze heerschappij is langzamerhand vervallen, doch de titel bleef in zwang tot aan de omwenteling van 1830. De hertog van Angoulême, oudste zoon van Karel X, was de laatste dauphijn. — Ten behoeve der opvoeding van den Dauphijn (in usum Delphini) deed Lodewijk XIV onder het toezigt van den hertog van Montausier door de beide leeraren Bossuet en Huet eene uitgave der classieke Romeinsche en Grieksche schrijvers in gereedheid brengen, die van 1674 tot 1730 in 64 kwartijnen in het licht verscheen.
