Cuneo of Coni is de naam van eene provincie in Opper-Italië, die op ruim 129 geogr. mijlen omstreeks 600000 inwoners telt. Zij grenst ten westen en zuidwesten aan Frankrijk, ten noorden aan de provincie Turijn, ten oosten aan Alessandria, en ten zuidoosten aan Genua en aan Porto Maurizio. De Zee-Alpen, de Cottische en Ligurische Alpen maken er den bodem oneffen, en in het noordoosten vindt men er eene uitgebreide vlakte. Talrijke rivieren dalen er af van het gebergte, zooals de Tanaro, de Pesio, de Gesso, de Stura, de Maira, de Braita enz., en deze verleenen, ter besproeijing van den grond, hare wateren aan vele kanalen.
De voortbrengselen van den landbouw zijn er graan, peulvruchten, hennep, vlas, een overvloed van kastanjes, wijn, olijvenolie en uitmuntende zijde; daarenboven werpen de veeteelt en de kaasmakerij er groote winsten af. De mijnen geven er marmer, leisteen, ijzer, zilverhoudend lood enz., en men heeft er ook beroemde minerale bronnen. Het klimaat is er vochtig en koud, en de temperatuur wisselt er af tusschen — 8° en + 32° C. Men bewerkt er voorts kristal, en er zijn onderscheidene laken-, katoen- en linnenfabrieken. — De evenzoo genoemde hoofdstad, aan het vereenigingspunt van de Stura en de Gesso gelegen, bezit een gymnasium, een prachtig stadhuis en ruim 22000 inwoners, die zich bezig houden met den handel en met het weven van katoenen stoffen. Men vermeldt, dat zij eerst in 1120 gesticht is. In 1382 onderwierp zij zich aan de graven van Savoye, en in 1641 werd zij door den graaf d'Harcourt veroverd. In 1744 viel in hare nabijheid een gevecht voor tusschen de Franschen en Spanjaarden aan de ééne, en de Sardiniërs en Oostenrijkers aan de andere zijde; in 1796 werd zij door de Franschen veroverd, en in 1799 gaf zij zich over aan den prins von Lichtenstein.
