Crucifix, zamengesteld uit de woorden crux (kruis) en fixum (gehecht), is de naam van eene in hout, steen, metaal, ivoor enz., vervaardigde afbeelding van den aan het kruis gehechten Heiland. Men vindt zulk een crucifix het eerst in de 7de eeuw; later ontving het vooral zijne plaats in de kerken op het altaar, alsmede in de binnenvertrekken der geloovigen.
Somtijds zijn er meer personen, zooals Maria en Johannes, Magdalena, krijgsknechten, engelen enz. aan toegevoegd. In de Grieksch K. Kerk kwam het crucifix eerst later in gebruik. Na de Hervorming is het in de Luthersche Kerk behouden.